رضوان

? ذکر امام سجاد علیه السلام در سجده، که از جمله اذکار اهل معرفت در سجده آخر نماز  می باشد ?  ✅ طاووس يمانى گفت: نصف شبى داخل حِجر إسمعيل شدم، ديدم كه حضرت إمام زين العابدين عليه السّلام در سجده است و كلامى را تكرار می كند. چون گوش كردم اين دعا بود: ?إلَهى عُبَيْدُكَ بِفِنآئِكَ، مِسْكينُكَ بِفِنآئِكَ، فَقيرُكَ بِفِنآئِكَ.? (در بعضى از روايات، علاوه بر سه ? مورد، لفظ «سَائِلُك‏ بِفِنَآئِك»‏ أيضاً موجود است‏) و بعد از آن هر گونه بلا و ألمى و مرضى كه مرا پيش آمد، چون نماز كردم و سر به سجده نهادم اين كلمات را گفتم، مرا خلاصى و فرجى روى داد. ? و فِناء در لغت به معنى فضاى درِ خانه است. يعنى بنده تو و مسكين تو و محتاج تو، بر درگاه تو منتظر رحمت تو است و چشم عفو و احسان از تو دارد. هر كس اين كلمات را از روى اخلاص بگويد البتّه اثر می كند و هر حاجت كه دارد بر مى ‏آيد. ?? منبع                روح مجرد  ص ۵۰۷

✅راوى مى گويد: وقتى كه اعمال عرفات را تمام كردم به ابراهيم پسر شعيب برخوردم و سلام كردم .
? ابراهيم يكى از چشمهايش را از دست داده بود چشم سالمش نيز سخت سرخ بود مثل اينكه لخته خون است.
?گفتم : يك چشمت از بين رفته . به خدا من بر چشم ديگرت مى ترسم ! اگر كمى از گريه خوددارى كنى بهتر است.

?گفت : به خدا سوگند! امروز حتى يك دعا درباره خود نكردم .
✳️گفتم : پس درباره چه كسى دعا كردى !؟ گفت : درباره برادران دينى.. 
?زيرا از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: هر كس پشت سر برادرش دعا كند خداوند فرشته اى را مامور مى كند كه به او بگويد دو برابر آنچه براى اوخواستى بر تو باد! ✨
♻️بدين جهت خواستم براى برادران دينى خود دعا كنم تا فرشته براى من دعا كند.. چون نمى دانم دعا درباره خودم قبول مى شوديا نه ؟ 

?اما يقين دارم دعاى فرشته براى من مستجاب خواهد شد
?? منبع

بحارالانوار ج ۴۸ ص ۱۷۲

قال الصادق علیه السلام؛

مَنْ یَمُوتُ بالذُنوب أَکْثَرُ مِمَّنْ یَمُوتُ بالآجال وَ مَنْ یَعیشُ بالإحْسان أَکْثَرُ ممَّن یَعیشُ بالأَعمار

بحار ج 70 ص 354

?

امام صادق علیه السلام؛

کسانی که به سبب گناه میمیرند،

بیشترند از کسانی که بر اثر اجل شان میمیرند

و آنانی که به سبب احسان(مثل احسان به پدرومادر و صله رحم و…) عمر(طولانی) میکنند،

بیش از کسانی اند که بواسطه عمر طبیعی از دنیا می روند.

?‍ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله): ?‍

سه نفر هستند که هنگام دیدار با خدا از هر دری که بخواهند وارد بهشت می‌شوند:
① کسی که خوش اخلاق باشد.

② کسی که هم در خلوت هم در حضور مردم از خدا بترسد.

③ کسی که جر و بحث را رها کند، حتی اگر حق با او باشد.
? اصول کافی ج۲ ص ۳۰۰?

​?در كتاب بحار الانوار جلد 11 مسطور بود: ابو بصير مى گفت : همسايه اى داشتم كه از معاونين و همكاران سلطان جور و ستم بود و ثروت زيادى از كنار اين سلطان بدست آورده بود، و كنيزان و غلامانى داشت و هر شب مجلسى از هواپرستان و عيّاشان تشكيل مى داد و به لهو و لعب و عيش و طرب مى گذرانيد و چند كنيز آوازه خوان و مطرب داشت كه ميخواندند و شراب مى دادند و مى خوردند و چون همسايه و مجاور من بود هميشه صداى آن منكرات از خانه او به گوش ما ميرسيد و ما را ناراحت مى كرد.

چندين بار به او گوش زد كردم كه صداى ساز و آوازت مرا و خانواده ام را اذيت ميكند… ولى متاءسفانه نمى پذيرفت هر دفعه به او اصرار و مبالغه مى نمودم تا يك روز گفت : من مردى مبتلا و معتادم و اسير شيطان شده ام اما تو گرفتار شيطان و هواى نفس نيستى . اگر وضع مرا بصاحب خود آقا حضرت صادق (ع ) بگوئى شايد حضرت دعائى كرده و خداوند مرا از پيروى نفس نجات دهد.

ابوبصير گفت : سخن آن مرد بر دلم نشست . صبر كردم تا وقتى كه خدمت حضرت صادق (ع ) رسيدم و داستان همسايه ام را به آن حضرت عرضكردم .

حضرت فرمود: وقتى كه به كوفه برگشتى او به ديدن تو خواهد آمد، به او بگو جعفر بن محمد مى گويد آنچه از كارهاى زشت مى كنى ترك كن من برايت بهشت را ضمانت مى كنم .

برگشتم به كوفه مردم به ديدنم آمدند او نيز با آنها بود، همينكه خواست حركت كند نگاهش داشتتم وقتى اطاق خلوت شد. گفتم وضع ترا براى آقا امام صادق (ع ) شرح دادم حضرت فرمود: سلام مرا به او برسان و بگو آن حالت زشتت را ترك كن تا من برايت بهشت را ضمانت كنم .

تا اين سخن مرا شنيد گريه اش گرفت . گفت ترا بخدا آقا امام صادق (ع ) اين حرف را به تو زد. گفتم بخدا قسم حضرت فرمودند.

گفت پس همين مرا بس است از منزلم خارج شد پس از چند روز كه گذشت يكى را دنبال من فرستاد، وقتى پيش او رفتم ديدم پشت در ايستاده و برهنه است گفت : هرچه در خانه مال داشتم در محلش ‍ صرف كردم و چيزى باقى نگذاشتم اينكه مى بينى از برهنگى پشت درب ايستاده ام .

من سريع به دوستان مراجعه نمودم ومقدارى لباس كه او را تاءمين كند تهيه كرده برايش آوردم ، بعد از چند روز باز پيغام داد مريض شده ام بيا تو را ببينم در مدت مريضيش مرتب از او خبر ميگرفتم و با داروهائى به معالجه اش مشغول بودم ، بالاخره يك روز بحال احتضار رسيد، در كنار بسترش نشسته بودم و او در حال مرگ بود، در اينموقع بيهوش شد وقتى بهوش آمد در حاليكه لبخند مى زد گفت : اى ابابصير صاحبت آقا حضرت صادق (ع ) بوعده خود وفا كرد، اين را گفت و ديده از جهان بست . در همان سال وقتى بحج رفتم در مدينه خدمت حضرت صادق (ع ) رسيدم ، در منزل اجازه ورود خواستم ، همينكه وارد منزل شدم هنوز يك پايم در خارج منزل بود كه حضرت فرمود: اى ابابصير ديدى ما بوعده خود نسبت بهمسيايه ات وفا كرديم .

شبهه: چون پیامبر مثل ما نیست، نمی تواند #الگوی ما باشد.        

✅پاسخ: در الگو گیری مشابهت کامل لازم نیست به عنوان نمونه خداوند در سوره تحریم آيه ١١ فرموده :
وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لي‏ عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ وَ نَجِّني‏ مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّني‏ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ 
🔴حال آن که جا دارد مستشکل بگوید: آسیه هم زن بوده، هم در ناز و نعمت بوده و هم در قرون قبل ميزيسته و لذا نمی توان او را مَثَلِ مومنان مرد و فقرا و مردم مومن معاصر دانست، در حالی که باید متذکر شد الگو بودن همه جهات را در بر نمی گیرد.
مثال دیگر: اگر به بچه کلاس اولی گفته شود که از فلان پروفسور یاد بگیر که اتلاف وقت نمی کند. این سخن مستشکل جا ندارد که بگوید: الگوی بچه کلاس اولی حتما باید یک بچه کلاس اولی باشد.
👈پس سخن درست اینست که گرچه تناسب بین وظیفه و شرایط هر کس وجود دارد ولی برای الگو گیری لازم نیست شرایط افراد با هم یکی باشد

1. به عبارت دیگر هیچ دو نفری مثل هم نیستند و هر کسی با شرایط خود، انجام وظیفه می کند و سنجیده می شود.

شبهه: 

طبق روایت عایشه، پیامبر صلي الله عليه و آله بعد از بعثت در نبوت خویش #تردید داشت و طبق نقل ابن سعد پیامبر از این که جنون بر او عارض شده باشد ترسیده بود:
أَنَّ النَّبِيَّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ -[قَالَ: يَا خَدِيجَةُ إِنِّي أَسْمَعُ صَوْتًا وَأَرَى ضوءا 👈وإني أخشى أن يكون في جَنَنٌ. فَقَالَتْ: لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَفْعَلَ بِكَ ذَلِكَ يَا ابْنَ عَبْدِ اللَّهِ. ثُمَّ أَتَتْ وَرَقَةَ بْنَ نَوْفَلٍ فَذَكَرَتْ لَهُ ذَلِكَ. فَقَالَ: إِنْ يَكُ صَادِقًا فَهَذَا نَامُوسٌ مِثْلُ نَامُوسِ مُوسَى. فَإِنْ يُبْعَثْ وَأَنَا حَيٌّ فَسَأُعَزِّرَهُ وَأَنْصُرَهُ وأؤمن به] .
📍طبقات الکبری ط العلمیه ج١ ص١٥٣
همين موضوع در صحيحين با جمله (اني خشيت علي نفسي: من درباره خودم ترس دارم) به طور اجمال نقل شده و متعلق خوف حذف گرديده است.

(صحیح بخاری ج١ ص٧ باب كيف كان بدء الوحی الي رسول الله؛ صحيح مسلم ج١ ص١٣٩ باب بدءالوحي الي رسول الله)

✅پاسخ:
١) عدم آگاهی و تردید پیامبر صلي الله عليه و آله عقلا باطل است و گویای ناتوانی و ناکارآمدی خداوند در برقراری ارتباط با رسولش است، همچنين کثیری از آیات قرآن بر آگاهی و اصطفای الهی رسل تأکید دارند:

✏️سنت خداوند حین ارسال رسل به سوی قومشان چنین بوده که آنها را آگاه و مکلّف به این امر می نماید پس پیامبر خاتم هم از مأموریت خویش آگاه بوده است:
📌مریم/٣٠: قالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتانِيَ‏ الْكِتابَ وَ جَعَلَني‏ نَبِيًّا  
📌طه/٤١-٤٨: وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسي‏ • اذْهَبْ أَنْتَ وَ أَخُوكَ بِآياتي‏ وَ لا تَنِيا في‏ ذِكْري• اذْهَبا إِلى‏ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‏ • فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَيِّناً لَعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشى‏ • قالا رَبَّنا إِنَّنا نَخافُ أَنْ يَفْرُطَ عَلَيْنا أَوْ أَنْ يَطْغى‏ • قالَ لا تَخافا إِنَّني‏ مَعَكُما أَسْمَعُ وَ أَرى‏ • فَأْتِياهُ فَقُولا إِنَّا رَسُولا رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنا بَني‏ إِسْرائيلَ وَ لا تُعَذِّبْهُمْ قَدْ جِئْناكَ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكَ وَ السَّلامُ عَلى‏ مَنِ اتَّبَعَ الْهُدى‏ • إِنَّا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنا أَنَّ الْعَذابَ عَلى‏ مَنْ كَذَّبَ وَ تَوَلَّى .
✏️سایر انبیاء پیمان محکمی با خداوند درباره ایمان به پیامبر صلي الله عليه و آله و یاریشان بسته اند:
آل عمران/٨١: وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ ميثاقَ النَّبِيِّينَ لَما آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتابٍ وَ حِكْمَةٍ ثُمَّ جاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنْصُرُنَّهُ قالَ أَ أَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلى‏ ذلِكُمْ إِصْري قالُوا أَقْرَرْنا قالَ فَاشْهَدُوا وَ أَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدينَ 
✏️انبیاء الهی برگزیدگان خداوند هستند و هر عیب و نقصی در آنان اصطفای الهی را زیر سؤال می برد:
📌انعام/١٢٤: وَ إِذا جاءَتْهُمْ آيَةٌ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتى‏ مِثْلَ ما أُوتِيَ رُسُلُ اللَّهِ 👈اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَهُ سَيُصيبُ الَّذينَ أَجْرَمُوا صَغارٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ عَذابٌ شَديدٌ بِما كانُوا يَمْكُرُونَ 
📌ص/٤٦ : إِنَّا 👈أَخْلَصْناهُمْ‏ بِخالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ 
📌اعراف/١٤٤: قالَ يا مُوسى‏ إِنِّي 👈اصْطَفَيْتُكَ‏ عَلَى النَّاسِ بِرِسالاتي‏ وَبِكَلامي‏ فَخُذْ ما آتَيْتُكَ وَ كُنْ مِنَ الشَّاكِرينَ 
📌طه/٤١ : وَ 👈اصْطَنَعْتُكَ‏ لِنَفْسي‏
✏️مراد خداوند از ارسال رسل، اطاعت مردم از ایشان و هدایت یافتن مردم توسط ایشان است لذا از رسولان انتظار می رود که خود قبل از هدایت کردن دیگران، هدایت یافته باشند و قبلاً از مسؤولیت خود آگاه شده باشند نه این که مردمی که بناست توسط آنها هدایت شوند، از رسولان داناتر باشند!!!:
📌نساء/٦٤: وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ لِيُطاعَ‏ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحيماً
📌انبیاء/٧٣ : وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ‏ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ وَ إقامَ الصَّلاةِ وَ إيتاءَ الزَّكاةِ وَ كانُوا لَنا عابدین ع