رضوان

_ حَنانُ بنُ سَديرٍ : 

حَدَّثَني أبي قالَ : كُنتُ عِندَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ عليهماالسلام فَقَدَّمَ إلَينا طَعامًا ما أكَلتُ طَعامًا مِثلَهُ قَطُّ ، 
فَقالَ لي : يا سَديرُ ، كَيفَ رَأَيتَ طَعامَنا هذا؟  

قُلتُ : بِأَبي أنتَ واُمّي يَابنَ رَسولِ اللّه ِ ، ماأكَلتُ مِثلَهُ قَطُّ ، ولا أظُنُّ آكُلُ  أبَدًا مِثلَهُ . ثُمَّ إنَّ عَيني تَغَرغَرَت فَبَكَيتُ ، 

فَقالَ : يا سَديرُ ، ما يُبكيكَ ؟ 

قُلتُ : يَابنَ رَسولِ اللّه ِ ، ذَكَرتُ آيَةً في كِتابِ اللّه ِ تَعالى . 

قالَ : وما هِيَ ؟ 

قُلتُ : قَولُ اللّه ِ في كِتابِهِ :   «ثُمَّ لَتُسأَلُنَّ يَومَئِذٍ عَنِ النَّعيمِ  التكاثر : 8 .  ، فَخِفتُ أن يَكونَ هذَا الطَّعامُ (مِن النَّعيمِ) الَّذي يَسأَلُنَا اللّه ُ عَنهُ . فَضَحِكَ حَتّى بَدَت نَواجِذُهُ ، 

ثُمَّ 

حنان بن سدير : 

  پدرم به من گفت : نزد جعفر بن محمّد عليهماالسلام بودم. آن حضرت غذايى در برابرم نهادند كه هرگز غذايى مانند آن نخورده بودم. 

پس به من فرمودند : 
اى سدير! غذاى ما را چگونه يافتى ؟ 
عرض كردم : پدر و مادرم فدايت اى پسر پيامبر خدا، تاكنون چنين غذايى نخورده ام و گمان هم نمى كنم كه ديگر غذايى مانند آن بخورم. آن گاه چشمانم پر از اشك شد و گريستم. 

فرمودند : 
اى سدير! چرا گريه مى كنى ؟ عرض كردم: يابن رسول اللّه ، آيه اى از كتاب خدا را به ياد آوردم. 

فرمودند: كدام آيه ؟ 
عرض كردم : اين آيه « سپس در آن روز از نعمت بازخواست مى شويد ». 

مى ترسم اين غذا جزو همان نعمتى باشد كه خداوند درباره آن بازخواست مى كند. 

حضرت تبسمي فرمود به طورى كه دندانهایشان نمايان شد، 

سپس فرمودند :
 اى سدير، از تو، نه درباره خوراك لذيذ سؤال خواهد شد و نه درباره جامه نرم و نه درباره بوى خوش، بلكه اينها براى ما آفريده شده و ما براى استفاده از آنها خلق شده ايم و ما بايد در آنها به طاعت خدا عمل كنيم. 
عرض كردم : پدر و مادرم فدايت اى پسر پيامبر خدا، پس آن نعمت كدام است؟ 

فرمودند : دوستى على و عترت او؛ 

در روز قيامت خداوند مى پرسد: در برابر نعمت دوستى على و عترت او كه آن را به شما عطا كردم چگونه شكر مرا به جا آورديد.

? تفسير فرات الكوفيّ : 605 / 763 

اللهم اجعلنا شاکرا لنعمائك و تابعا لولیک