رضوان

امام صادق (ع) فرمود: فلانی و فلانی و عبدالرحمان بن عوف آمدند تا پیامبر (ص) را اذیت کنند. 

اولی گفت: خدا ابراهیم (ع) را خلیل و دوست خود قرار داد با تو چه کار کرد؟!

دومی گفت: خدا موسی را کلیم خود قرار داد با تو چه کار کرد؟!

عبدالرحمان بن عوف گفت: عیسی بن مریم، مرده را به اذن خدا زنده می کرد تو چه کار می توانی انجام بدهی؟!

حضرت به اولی گفت: خدا ابراهیم را خلیل خود قرار داد و مرا حبیب خود.

به دومی گفت: خدا با موسی از پشت پرده سخن می گفت و من عرش خدا را دیدم و با او سخن گفتم.

به سومی گفت: عیسی بن مریم مرده را به اذن خدا زنده می کرد و اگر بخواهید من مردگان شما را زنده می کنم.

گفتند: آری، می خواهیم. و به این خاطر هم در آنجا جمع شده بودند.

پیامبر (ص) علی(ع) را طلب کرد، و به او فرمود: اینها را به قبرستان ببر سپس به آنها گفت: دنبال علی(ع) بروید. وقتی به وسط قبرستان رسیدند، حضرت سخنانی گفت که زمین لرزید و دگرگون شد. قلبهای آنها را وحشت گرفت و ترسیدند و نتوانستند آن را تحمل کنند. 

گفتند: یا علی! خدا از تقصیرات تو بگذرد از تقصیر ما بگذر. 

حضرت فرمود: پس به سوی خدا برگشتید. 

پیامبر اکرم (ص) کسی را فرستاد و علی(ع) را برگرداند.
?? منبع 

بحار ۱۹۴ /۴۱ حدیث ۵