رضوان

در روزهای فروردین هر سال متن زیر را بسیار در فضای مجازی می بینیم:  

“19 فروردين از11صبح تا11 شب ، شرف الشمس است و خورشید در بالاترین نقطه ی آسمان قرار 

می گیرد كه حاجتها برآورده میشود. 

سوره شمس را بخوانید وآخر هر آيه بگویید »يا شمس الشموس و يا انیس النفوس ادركنی« به نمك 

يا آب فوت كنید و بخورید و به دوستانتان نیز اطلاع دهید “ 

توضیح درباره متن : 

اينكه بخواهیم سوره شمس بخوانیم بسیار خوب است. در هر زمانی و به هر تعدادی كه اشتیاق 

داريم بخوانیم خوب است ولی اين ربطی به 19 فروردين ندارد و به ساعت خاصی از اين روز مربوط 

نیست. 

اساسا آداب شرف الشمس در منابع معتبر حديث نیامده است و صرفا در کتابهای درجه چندم در 

قرنهای اخیر یافت می شود. 

حتى يك حديث ضعیف السند هم در كتب قديم حديث نداريم كه اين آداب را توصیه كرده باشد اما در 

سايتهاي فارسي متاسفانه مطالب بی سند فراوان است. 

موضوع شرف الشمس از آداب ابتكاری و سلیقه ای افراد خاصی است و ربطی به دين ندارد و نبايد 

طوری قلمداد شود كه مثال خداوند يا معصومین ع توصیه فرموده اند كه براي برآورده شدن حاجات در 

روز 19 فروردين آداب خاصی انجام شود.  

براي برآورده شدن حاجات بايد تلاش و مشورت كنیم و به وظايفمان متعهد باشیم و در كنار آن به كثرت 

دعا و صلوات و استغفار و صدقه مواظبت كنیم.
ضمنا در دعاها و اذکار معتبر ، هیچگاه ذكر ” يا شمس الشموس ” درباره خدای متعال توصیه نشده 

است. 

اساسا در ادبیات ادعیه اسلامی خدا را با “شمس") خورشید( قیاس نمي كنند زيرا كه »لیس كمثله 

شيء«. 

در ادبیات دعاهای معتبر ما تاكید خاصی هست كه خداوند متعال با خورشید كه خدای آفتاب پرستها 

است تشبیه نشود. 

در اسلام حتى اوقات نمازهاي يومیه طوري تنظیم شده كه خورشید در حال اوج گرفتن يا طلوع كردن 

نباشد و ظاهرا تعمدی وجود داشته كه آداب مسلمانی بايد با آداب خورشیدپرستی فرق كند. 

مثال شما بايد نماز صبح را قبل از طلوع خورشید خوانده باشید وگرنه قضا می شود. همچنین خواندن 

نماز مستحبي در وقت طلوع خورشید كراهت دارد. 

نماز مغرب و عشا نیز بايد بعد از غروب خورشید خوانده شود. 

وقت نماز ظهر و عصر بعد از آن شروع می شود كه خورشید شروع به زوال )فرود آمدن( كند يعنی در 

حال اوج گرفتن نباشد. 

اينها ظرايف احكام اسلامی است كه عمدا با آداب عبادت كنندكان خورشید فرق دارد. 

به نظر می رسد آداب “شرف الشمس” از ستاره پرستان و خورشیدپرستانی كه در بین النهرين و 

غیره زندگی می كردند اخذ شده و بعدها افرادی بر اساس سلیقه شخصی ، آن را با سوره “شمس”  

ربط داده اند و با ظاهری اسلامی نشر كرده اند تا به ما رسیده است.